عوامل متعددی در مرغوبیت پروفیل یو پی وی سی (UPVC) نقش دارند که از مواد اولیه تا فرآیند تولید و طراحی را شامل میشود. در ادامه به مهمترین این عوامل اشاره میشود:

مواد اولیه
- خلوص و کیفیت پودر UPVC: ماده اصلی تشکیلدهنده، پودر پلی وینیل کلراید غیرپلاستیکشده است. استفاده از پودر باکیفیت و بکر (غیربازیافتی) در تولید، مقاومت و دوام پروفیل را افزایش میدهد.
- کیفیت مواد افزودنی: برای بهبود خواص مختلف پروفیل، مواد افزودنی گوناگونی مانند تثبیتکنندههای حرارتی و نوری (UV)، روانکنندهها و بهبوددهندههای ضربه به پودر UPVC اضافه میشود. نوع و کیفیت این افزودنیها تأثیر مستقیمی بر مقاومت محصول نهایی در برابر عوامل محیطی مانند نور خورشید و ضربه دارد.
- استفاده از مواد بازیافتی: استفاده بیش از حد از مواد بازیافتی میتواند باعث کاهش کیفیت، مقاومت و رنگ پروفیل شود. تولیدکنندگان معتبر معمولاً از مواد بکر یا درصد کنترلشدهای از مواد بازیافتی مطابق با استانداردهای خاص استفاده میکنند.

ساختار و طراحی پروفیل
- تعداد حفره یا چمبر: پروفیلهای UPVC دارای حفرههایی (چمبر) در داخل خود هستند که هرچه تعداد این حفرهها بیشتر باشد، عایقبندی حرارتی و صوتی آن بهتر و مرغوبیت پروفیل یو پی وی سی بیشتر می شود.
- ضخامت دیواره پروفیل: ضخامت دیوارهها و قسمتهای اصلی پروفیل (گوشت پروفیل) در استحکام و پایداری آن نقش کلیدی دارد. ضخامت بالاتر به معنای مقاومت بیشتر در برابر خم شدن و تغییر شکل است.
- گالوانیزه تقویتی: در پروفیلهای UPVC باکیفیت، از پروفیلهای فلزی گالوانیزه (معمولاً با ضخامت حداقل ۱.۵ میلیمتر) در داخل حفرهها برای تقویت و جلوگیری از تغییر شکل در اثر گرما و فشار استفاده میشود.
فرآیند تولید
- تجهیزات و تکنولوژی ساخت: استفاده از دستگاههای اکستروژن مدرن و دقیق و کنترل دقیق فرآیند تولید (دما، فشار و سرعت) باعث تولید پروفیل با ابعاد و سطح یکنواخت و استاندارد میشود.
- مراحل کالیبراسیون و خنکسازی: این مراحل برای کنترل ابعاد دقیق و کیفیت سطح پروفیل پس از خروج از قالب حیاتی هستند. کنترل نادرست میتواند منجر به تاب برداشتن یا کاهش کیفیت پروفیل شود.
- کنترل کیفیت: نظارت مستمر و آزمایشهای کنترل کیفیت بر مواد اولیه و محصول نهایی، از تولید پروفیلهای نامرغوب جلوگیری میکند.
استانداردها و گواهینامهها
- استانداردهای ملی و بینالمللی: رعایت استانداردهای معتبر مانند استاندارد ملی ایران (مانند استاندارد 6840) یا استانداردهای اروپایی (مانند BS EN 12608 و RAL) نشاندهنده کیفیت بالای محصول است.
- گواهینامههای کیفیت: داشتن گواهینامههای معتبر تولید و کیفیت از نهادهای مربوطه، تضمینکننده رعایت اصول و استانداردهای تولید است.
ویژگیهای ظاهری و فنی
- رنگ و ثبات رنگ: رنگ پروفیلهای باکیفیت معمولاً سفید مایل به آبی است و به دلیل مقاومت بالا در برابر اشعه UV، در طول زمان دچار زردی یا تغییر رنگ نمیشوند. رنگهای مایل به زرد نشانه کیفیت پایین و مقاومت کمتر در برابر نور خورشید است.
- سطح صاف و بدون موج: سطح پروفیل باکیفیت باید کاملاً صاف، براق و عاری از هرگونه موج، ناهمواری یا بریدگی باشد.
- وزن پروفیل: وزن پروفیل یکی از نشانههای کیفیت است که به چگالی مواد و ضخامت دیوارهها بستگی دارد. وزن استاندارد نشاندهنده استفاده صحیح از مواد اولیه است.
استانداردهای جهانی پروفیل UPVC:
استانداردهای پروفیل پنجره به عوامل مختلفی از جمله نوع ماده، ابعاد و ویژگیهای عملکردی بستگی دارد. در حال حاضر، دو استاندارد بینالمللی BS EN 12608 و RAL-GZ 716/1 به عنوان معتبرترین استانداردها برای پروفیلهای UPVC شناخته میشوند. همچنین در ایران، استاندارد ملی نیز برای تولید این پروفیلها وجود دارد.

استانداردهای بینالمللی پروفیل UPVC
- استاندارد BS EN 12608: این استاندارد اروپایی که توسط کشور انگلستان تدوین شده، یک مرجع کلی برای پروفیلهای UPVC است.
- استاندارد RAL-GZ 716/1: این استاندارد آلمانی بسیار سختگیرانهتر است و مجموعهای از الزامات دقیق برای پروفیلهای UPVC را تعیین میکند. برخی از تولیدکنندگان معتبر مانند وینتک، پروفیلهای خود را مطابق با این استاندارد تولید میکنند.
ویژگیهای یک پروفیل پنجره استاندارد
برخی از مهمترین عواملی که در استاندارد بودن یک پروفیل پنجره نقش دارند، عبارتند از:
- ابعاد و ضخامت دیوارهها: ضخامت دیوارههای پروفیل، به ویژه دیوارههای خارجی، باید حداقل ۳ میلیمتر باشد. بر اساس ضخامت دیوارههای قابل مشاهده و غیرقابل مشاهده، پروفیلها در کلاسهای A، B و C دستهبندی میشوند.
- مقاومت در برابر شرایط جوی: پروفیل استاندارد باید در برابر تغییرات آب و هوا، رطوبت و اشعه UV خورشید مقاوم باشد تا دچار تغییر رنگ یا شکنندگی نشود.
- پایداری و استحکام مکانیکی: با توجه به وزن شیشههای چندجداره، پروفیل باید استحکام کافی برای تحمل این وزن را در طول سالها داشته باشد.
- عمق ساختاری: عمق پروفیل در عایقبندی حرارتی و صوتی بسیار مؤثر است. هرچه عمق بیشتر باشد، عملکرد بهتری دارد.
- 58 تا 60 میلیمتر: برای مناطق با آب و هوای معتدل و بالکنهای بدون گرما.
- 70 تا 84 میلیمتر: برای مناطق معتدل و ساختمانهای چند طبقه.
- 90 میلیمتر و بیشتر: برای مناطق سردسیر و جهت دستیابی به حداکثر عایقبندی.
- تعداد حفرهها (چمبر): تعداد حفرههای داخلی پروفیل به عایقبندی آن کمک میکند. هرچه تعداد چمبرها بیشتر باشد، پروفیل عایقتر است.
- گواهینامهها: تولیدکنندگان معتبر پروفیل، دارای گواهینامههایی از سازمانهای استاندارد ملی و بینالمللی هستند که تضمینکننده کیفیت محصولاتشان است.
استاندارد ملی ایران
- موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، تنها نهاد مرجع برای تعیین استانداردهای ملی پروفیلهای ساختمانی در ایران است. تولیدکنندگان داخلی موظف به رعایت این استانداردها هستند.
- به عنوان مثال، شرکت وینتک علاوه بر استانداردهای بینالمللی RAL آلمان، گواهینامه استاندارد اجباری سازمان ملی استاندارد ایران را نیز دریافت کرده است.
